Tym razem bez tekstu.

W tym miejscu miał być tekst. Miał być, ale go nie będzie. A wszystko przez siatkę maskującą, a w zasadzie konieczność przetransportowania jej z punktu A do punktu B. Po spędzeniu dwóch świtów w towarzystwie żurawi, stwierdziliśmy, że może warto spróbować dopaść je o zachodzie słońca, gdy wracają z pól na rozlewisko. Ponieważ ptaki są dosyć punktualne, wiemy mniej więcej, o której można się ich spodziewać. Problem tylko w tym, że czatownia „świtowa” jest już trochę wyeksploatowana. Na ptaki stojące w wodzie wystarczy, ale na nadlatujące, już nie. Dlatego pojechałem w teren wcześniej, by przygotować wszystko na wieczorną zasiadkę. Niby żadna robota. Zabrać siatkę z jednej z czatowni, podjechać do kolejnej, zawiesić na, przygotowanych zawczasu, kołkach i po sprawie. Tyle tylko, że tak wrednego dnia, dawno już nie widziałem. Temperatura niby nie rekordowa, ale cały czas miałem wrażenie, że wynajęto mnie do smołowania podłogi w saunie i dla bezpieczeństwa ubrano w skafander nurka głębinowego. Cała akcja trwała niecałą godzinę, ale poważnie mnie zmaltretowała. Nie wiem, czy to efekt wilgotności powietrza, czy jeszcze czegoś innego, ale po powrocie do samochodu nie bardzo wiedziałam, jak się nazywam. Reszta przyrody też chyba odczuwała to samo, gdyż nawet płochliwe zazwyczaj ptaki, praktycznie nie reagowały na moje krzątanie się, tuż przy brzegu.

Po powrocie, stwierdziłem, że nie mam siły na pisaninę i dlatego właśnie w dzisiejszym poście nie ma tekstu, a tylko same zdjęcia. Zdjęcia gęgaw tak na marginesie. Swoją drogą, jak na tę porę roku, jest ich podejrzanie mało, przynajmniej w porównaniu do dwóch ostatnich sezonów. To samo dotyczy z resztą innych gatunków. Jest zdecydowanie mniej kaczek i łysek. Bielik zalatuje tylko sporadycznie i mam wrażenie, że ubyło białych czapli (z siwymi kiepsko jest od samego początku) i siewkowców. Ponieważ jednak jest to przedziwny rok, miejmy nadzieję, że to jeszcze nie jest właściwa migracja i ptasiego towaru zacznie przybywać.

 

PS. W następnym poście spróbuję napisać już kilka słów, zwłaszcza że od jakiegoś czasu nurtuje mnie pewna kwestia, związana z kinematografią przyrodniczą. Ale to już w weekend ,o ile oczywiście nie powtórzy się ta podejrzana anomalii pogodowa.