Patent na wiosnę.

         Podobno znowu ma spaść śnieg. Wiem, że w marcu, jak w garncu, kwiecień przeplata, a i w maju, też coś tam może się wydarzyć. Znam te wszystkie porzekadła, ale mam jednak nadzieje, że to jakieś meteorologiczne nieporozumienie i, że wiosna zawitała do nas na dobre. Żeby jednak być zupełnie pewnym, postanowiłem wziąć sprawy w swoje ręce i zastosować sprawdzone ludowe sposoby.

Najprostszym z nich jest spalenie Marzanny. Niby nic trudnego, ale w moim przypadku skończyło się to 200-złotowym mandatem za nielegalne rozpalania ognia w miejscu do tego nieprzeznaczonym. Postanowiłem zatem zastosować bardziej popularny sposób, czyli utopienie Śmiercichy (alternatywna nazwa panny M.). Udałoby mi się to zapewne, ale niestety ratownicy z lokalnego WOPR-u okazali się nad wyraz skuteczni, zarówno w ratowaniu topielicy, jak i zawiadamianiu stosownych służb o wykryciu potencjalnej próby zabójstwa. Kiedy sprawa została wyjaśniona, śmiechom i żartom nie było końca, co jednak nie uchroniło mnie przed pokryciem kosztów akcji ratowniczej (1000 zł).

Ponieważ metoda „na Marzannę” zakończyła się fiaskiem, postanowiłem spróbować jej alternatywnej wersji, czyli zrzucenie słomianej kukły Judasza z wieży kościelnej. Niestety, żaden miejscowy proboszcz nie wyraził na to zgody, a próba wtargnięcia na wieżę olsztyńskiego ratusza zakończyła się interwencją straży miejskiej i mandatem w wysokości 150 zł.

Ktoś inny na moim miejscu dałby już sobie zapewne spokój, ale ja jestem uparty. Poszperałem trochę w internecie i znalazłem kolejny (niezawodny ponoć) sposób. W tym celu wyciąłem sosnową gałąź, z której miałem zamiar zrobić tzw. Zielony Gaik zwany też Latkiem. Niestety ten pomysł również spalił na panewce, a jego jedynym wymiernym efektem, było 100 zł kary za wjazd do lasu, 500 zł za kradzież drewna i konfiskata gałęzi.

Ponieważ poza Gaikiem nic innego nie udało mi się wyguglować, w akcie desperacji wyciągnąłem z bagażnika monopod, przystroiłem go wstążkami oraz wydmuszkami jaj i ruszyłem pieszo w kierunku olsztyńskich rogatek. I pewnie osiągnąłbym wreszcie upragniony cel, gdybym postępował zgodnie z art. 11 Kodeksu Drogowego, czyli pielgrzymował lewą stroną jezdni. Co prawda początkowo myślałem, że efekty świetlne i sygnały dźwiękowe wydawane przez radiowóz, to wyraz policyjnej solidarności z moimi poczynaniami, ale okazało się, że niestety byłem w błędzie. Potwierdzeniem tego był mandat w wysokości 100 zł oraz 2 punkty karne.

Tu się wreszcie poddałem. Nie znam już więcej sposobów na walkę z ewentualnym powrotem zimy, a przede wszystkim nie mam funduszy na jej kontynuację. Jeżeli ktoś z Was zna jakieś (zwłaszcza bezkosztowe), proszę o kontakt.

PS. Poniżej ostatnie (mam nadzieję!) zimowe widoczki.