Najlepszy klub w Dolinie.

Od dawna nie chce mi się już chodzić do pubów i klubów. Coraz rzadziej odwiedzam też dancingi i kręgi taneczne pod gołym niebem. Żeby było jasne. Nic nie mam do tych miejsc, ale jakoś mi nie po drodze z panującą tam atmosferą, hałasem i coraz dziwniejszym wystrojem.

Ktoś mógłby stwierdzić, że zdziadziałem do reszty i dla takich jak ja są rozgrywki szachowe w miejskim parku, karmienie gołębi na starówce i kursy tańca z balkonikiem w Domu Seniora. I ten ktoś miałby stuprocentową rację, gdyby nie fakt, że ja jednak do lokali chadzam. Może nie za często, ale – uwierzcie mi - chadzam. Tyle tylko, że są to zupełnie inne miejsca, niż te wspomniane.

Ci z Was, którzy pamiętają mój post „Wyprawa”, pewnie domyślają się o co chodzi. Oczywiście o ławkę pod/przed/za wiejskim sklepem spożywczym.

Ostatnio odwiedziłem ją po raz któryś i po raz któryś było tak, jak być powinno. Nie było wrednych dźwięków, bo zimą ostatni DJ opuścił wieś i słuch po nim zaginął. Nie było odbierającego pragnienie dizajnu, bo … nie było ścian. Byli za to fajni ludzie. W różnym wieku i różnego autoramentu, ale wyłącznie płci męskiej gdyż kobiety, wzorem najlepszych angielskich klubów, w takich miejscach nie bywają.

Polecam wiejskie sklepy, zwłaszcza że to najlepsza informacja turystyczna, jaką znajdziecie nad Biebrzą. Oczywiście nie spodziewajcie się wyczerpujących opisów poszczególnych szlaków, czy pogłębionej analizy przyczyn spadku liczebności rokitniczki. Takiej wiedzy na ławce nie dostaniecie. I bardzo dobrze, bo kogo to obchodzi w sobotnie, majowe popołudnie. Dowiecie się natomiast, jak wyglądała Dolina w czasach, gdy nie było jeszcze parku, na czym polega łapanie ryb kłomlą, kto jest właścicielem łąki, na której chcecie usiąść z siatką, kto poratuje traktorem i dlaczego przed przyjazdem teściowej trzeba obciąć psu ogon.
A jak nie będzie się Wam chciało gadać, to zawsze możecie po prostu posiedzieć i pogapić się na drogę.

Na zdjęcia pojechaliśmy dopiero pod wieczór i choć zwierzaki wyszły dopiero po zachodzie słońca (brak ostrości i szum na fotkach, to wynik warunków oświetleniowych), to i tak lepszego zakończenie tego dnia nie mógłbym sobie wymyślić.